Zoals voorspeld werd ik vanmorgen wakker met grijs en grauw weer. Storm Bonnie was inmiddels teruggebracht tot een depressie, en depressief kun je wel worden van dit weer ja!Ik besloot eerst maar eens op mijn gemakje te ontbijten. Ontbijt zit er hier bij in en na een goede bak koffie en een muffin (alleen maar zoet hier) kon ik er tegenaan!
Na het ontbijt, nog geen uurtje na bovenstaande foto, maakte ik deze foto:
(terwijl het in de verte er nog wel dreigend uit zag)
Het kan dus gek lopen met met weer hier. Het is de hele dag stralend gebleven en ik ben zelfs aardig verbrand!
Ik ben de route gaan lopen die me in de reacties op mijn vorige blog werd aangeraden, over mooie wegen met prachtige oude huizen.
Terwijl ik de eerste straat nog niet uit was hielden de batterijen van mijn camera er mee op. Aangezien opladen nog steeds niet lukt (contact van de lader wil niet goed houden) heb ik andere batterijen gekocht.
De oude man in het fotozaakje in NY had niks teveel beloofd. Deze batterijen zijn een dag of 5 meegegaan en hebben tegen de 1000 foto's geschoten denk ik. (dankzij de pogingen om de bliksem te vangen).
Maar goed, nieuwe batterijen dus. De enige winkel hier was een tankstation, en daar kocht ik dan ook batterijen.
Ik was de straat nog niet uit, geen enkele foto gemaakt, en bij de eerste keer zoomen: leeg!
Nou jaaaaaa! Ik ben gelijk teruggegaan en die man was vreselijk aardig. Kreeg gratis nieuwe batterijen mee van een veel duurder merk. Als het weer zou gebeuren moest ik absoluut terugkomen!
Aardig!
Ik ging weer op pad en voor ik het wist stopte er een man in een auto die vroeg of ik een lift nodig had (lopen is hier dus echt zeldzaam, haha)
Daarna nog een auto die stopte: of hij me vanavond mee uit mocht nemen...
Klinkt allemaal heel stoer, tot ik jullie vertel dat deze man minstens tegen de 70 was en misschien 3 tanden in zijn mond had. Hahahaha!
Ik liep met die beker over straat toen ik achter me hoorde: 'lovely dress!'
Ik keek om en daar liep een donkere beetje shabby man die vroeg waar ik vandaan kwam.
Nou, hij wilde wel met me meereizen. En vroeg me of hij me de stad mocht laten zien. Toen ik vertelde dat ik liever alleen op pad ging vroeg hij me voor een drankje.
Ik: ik heb drinken!
Hij: ja, maar dat is limonade! Laten we een biertje drinken!
Ik: het is 10 uur!
Hij: nou en, het is vakantie!
Tsssk.... het heeft me een echte: 'please leave me alone' gekost om hem af te poeieren. Pffft...
Maar goed, heb daarna nog heerlijk over de French Market gestruind. Prachtige zilveren sieraden, alleen weer: alles wat ik mooi vond was duur ;-)
En natuurlijk ook veel mooie sfeerplaatjes gezien. Heerlijk! En alweer klinkt overal muziek! Het ritme van de muzikanten klinkt over de straten en in parken. Zo tof!
Het valt me ook op dat het in (dit deel van) de stad zo on-Amerikaans is. Ik ben nog geen MacDonalds f Starbucks tegengekomen, Een verademing!
Uiteindelijk ben ik echt drijf- en drijfnat bij het hotel aangekomen. Het was zo 36 graden en supervochtig. Even afkoelen!
Na een uurtje ben ik wat te luchen gaan halen en heb ik het park geluncht. Boek erbij, pootjes omhoog.
Maar ook hier was het al snel veel te heet. Zelfs een plekje in de schaduw.
Zelfs de vogels zochten verkoeling in de fontein:
Hier trouwens nogmaals de Kathedraal, waar de zon gisteren niet goed opstond.
Ben wel voor het eerst heel vals geweest, toen een man naast me kwam zitten die kwam vertellen dat hij niet naar de hel wilde. Ik zat lekker te lezen en had er géén zin in.
Ik heb gedaan alsof ik geen Engels sprak. (waarna hij met gebaren de hemel en hel ging uitbeelden, dus of ik er nu veel mee opschoot?) ;-)
Nu zit ik lekker in mijn hotel, gezellig op MSN aan de klets. Eigenlijk moet ik gaan eten, het is al bijna 20.00 uur.
Maar eerst mijn blog nog even!
Morgen wil ik naar de begraafplaats en Garden District. Zal mij benieuwen!
Liefs,
Maart
