Hong Kong - dag 6, de dag van de reis naar en in Macau

Voor het weekend laat ik Rick en Wing Che even alleen, kunnen ze afkicken van me en lekker samen zijn. En ik ga naar Macau, een regio van China dat zo'n 70 km van Hong Kong ligt. Het plaatsje staat bekend om zijn gokpaleizen en is zeg maar het Las Vegas van China, de enige plek waar je legaal mag gokken. (vorig jaar haalde deze plaats voor het eerst meer omzet binnen dan Las Vegas zelf)

Ook was het de oudste Europese kolonie van China, de Portugezen zijn hier gestart, en dat zie je ook nog terug aan de straatnaambordjes bijvoorbeeld. Ook zijn alle bewegwijzeringsborden op het vliegveld en de ferryhal in het Engels, Chinees én Portugees.

Vanmorgen stapte ik dus op de metro op weg naar het Ferrystation. Ik kocht een kaartje voor de ferry van 12.15 uur, maar toen ik de terminal in kwam lopen en bij de controle kwam, werd mijn kaartje uit mijn handen getrokken, en kreeg ik een ander kaartje in mijn handen gedrukt. Hurry, hurry!

En zo rende ik ineens door de terminal met een kaartje van...11.45 uur! (en het was ongeveer 11.40 uur)

Voor de douane stond nog een rij, dus ik zag het niet helemaal goed komen. Eenmaal aan de buurt ging de bel voor de boot al, en ik stond daar een beetje zenuwachtig in mijn papieren te rommelen, want ik ging het land uit en had dus mijn immigration papiertje nodig. Aaaargh! Maar goed, papier gevonden, stempel en gáán. Net op tijd kwam in bij de catamaran. Ik plofte neer en nog geen paar minuten daarna voeren we weg. 

De tocht was erg mooi, door de haven, en daarna langs verschillende eilandjes. Jammer dat het zo grijs was, maar het zag er prachtig uit! Eenmaal in Macau wachtte me echt enorme lange rijen voor de douane. Ongelooflijk. Ik stond wat met mijn paspoort te prutsen en ineens zie ik dat ze me in Hong Kong hebben uitgestempeld op de 18e. Dat is ook gek. 

Nou ja, het zal wel.

De rijen schoten maar niet op, vreselijk. Uiteindelijk heb ik maar een andere rij gepakt en raakte ik aan de praat met een man die dat ook deed, een leuke ier. Ieren hebben een heerlijk accent, dus daar klets ik graag mee :-)

Deze man werkte voor een Canadees bedrijf en zat voor een paar jaar in Bombay, India. Hij was hier voor zaken en knoopte er een paar dagen aan vast. Hij vertelde dat de hotels helemaal volgeboekt zaten en dat die paar dagen erbij ook bijna niet lukte. De Grand Prix van Macau is dit weekend. Nu snap ik ook ineens waarom mijn hotel zo duur was en waarom ik geen kamers meer kon vinden in andere hotels...

Uiteindelijk waren we er door, hij naar zijn koffers, ik naar een shuttlebusje om naar het hotel te gaan. Gaaf, want we reden met het busje op een gegeven moment over een brug heen die over het circuit liep. Gaaf gezicht om de race onder je te zien en te horen!

Ze spreken hier slecht Engels, en het is steeds maar de vraag of alles goed gaat. Zo was vanmiddag mijn broodje tonijn een clubsandwich met ham en ei geworden en wist vanavond mijn taxichauffeur al helemáál niet wat ik zei. (ik wilde naar mijn hotel, maar hij herkende de naam niet. Hij reed wel weg, maar ik snapte zijn Chinees niet, en hij mijn Engels niet. Ook de naam op mijn telefoon begreep hij niet of kon hij niet lezen. Uiteindelijk pakte hij een soort plaatjeskaart en kon ik de naam aanwijzen en snapte hij het. Pfft...)

Het hotel is fijn en nadat ik mijn spullen heb gedropt ben ik gelijk gaan lopen. Het was al drie uur geweest en het is anders zo zonde van de dag. Ik dácht dat het plaatsje kleiner was dus begon overmoedig te lopen, maar toen ik na dik een uur nog niet echt ver was en nog maar bij het plein was aangekomen waarvan ik dacht dat het dichtbij was, besloot ik niet veel verder te gaan. Hoewel je hier niet echt kunt verdwalen (aan drie kanten zee, en aan één kant de vást-streng-bewaakte-grens met China), wilde ik toch wel graag in de gaten houden waar ik ongeveer was. Gelukkig liep ik zonder veel moeite in het gewirwar van straatjes terug.

Het oude centrum hier is inderdaad Zuid- Europees qua looks. Het zijn smalle straatjes, kleurrijke huizen, Europese bouwstijl en het doet me een beetje denken aan Barceloneta, de oude visserswijk in Barcelona. (qua smalle straatjes). De straten zijn heel steil en mijn zo zorgvuldig gemasseerde kuiten kregen het zwaar te verduren :-)
Dankzij de Grand Prix is het echt idioot druk in de stad, dus ik heb besloten het plein wat ik sowieso graag wilde zien een andere keer nog eens te bekijken. Wellicht maandag, als het is afgelopen en de mensen naar huis gaan.

Ik heb mooie kerkjes gezien en leuke straatjes. Van één kerk heb ik een HDR foto gemaakt, van een zijdeur naar binnen en dan richting glas-in-lood. Die moet ik nog eens samenstellen. Ik ben mijn statief vergeten, die ligt nog in HK in de koffer, slim.... Maar goed, als je ooit hoort van een Hollandse dame die een knalrode prullenbak voor de kerkdeur sleepte, haar camera er op zette en er op haar knieen voor ging zitten: dat was ik! :-)

Daarna ben ik terug naar de kamer gegaan, ik zag dat ik een bad had en daar ben ik ingeplonst! Toen het rond half zes donker werd zag ik pas goed hoe mooi het uitzicht op het water was, ik kijk recht op de Macautower en de brug, maar verlicht zijn ze nóg mooier! Ik ben foto's gaan maken op mijn balkon en toen kreeg ik toch de kriebels. Druk of niet, ik wil de gekkigheid van de casino's zien!

Dus weer in de kleren geschoten en toen op naar de casino's. Ik wilde een shuttlebusje pakken maar dat werd een paar keer overstappen begreep ik van de portier. Dus die houdt een taxi aan, geeft me een duwtje en weg zijn taxi en Maartje. Achteraf een goede zet, dit scheelde bakken met geld, en een ritje naar het andere eiland was maar omgerekend nog geen 5 euro!

Alle foto's by night moet je eigenlijk even aanklikken, dan zijn ze duidelijker.

Ik heb me naar het Venetian laten rijden, dit leek me leuk omdat ik deze in Las Vegas ook gezien heb en ik benieuwd was of deze ook ongeveer zo was. En jawel, net zo groots, massaal en kitsch! 

Omdat ik niet van zo'n afstand kon fotograferen, hieronder een plaatje van internet hoe het er in totaal uit ziet:

Leuk dat ze hier ook die daglicht wolkenplafonds hebben, die je laten denken dat het nog dag is, en dat je dus nog tijd zat hebt, terwijl het buiten laat en stikdonker is:

In het casino vroeg ik aan een croupier of ik mocht fotograferen. Ik dacht van niet namelijk. Hij lachte vriendelijk en knikte enthousiast, dus bij de eerste de beste tafel trok ik net zo enthousiast mijn camera. Oef, gelijk twee man in mijn nek, boos! Heb maar uitgelegd dat ik het echt had gevraagd, maar dat die man dan misschien geen engels sprak. Toen was het goed. Of ik ook mee wilde spelen aan die tafel. Ehm... nou nee ;-)

Oh, en ik had nog nooit ronde roltrappen gezien!

Daarna heb ik een taxi gepakt naar het Lisboa, daar ook nog gefotografeerd, en nu is het bijna één uur en ga ik slapen :-)

Over die foto's bij Lisboa ben ik trouwens wel heeeeeel tevreden zo zonder statief:

Waarbij ik van deze (als je klikt wordt hij wat groter) zó stuiterblij word!!

Tot morgen weer!!