Welkom!

Deze blog is gestart om mijn reis door Amerika in 2010 te delen met de mensen om me heen.
Inmiddels ligt de vakantie al ver achter me, maar blog ik zo nu en dan vrolijk door. Deze pagina's vul ik het liefst met fijne verhalen en mooie foto's. Deze blog staat open voor reacties van iedereen, dus voel je vrij!


zaterdag 17 december 2011

De dag van Dickens!

Zondag zou ik met WJ en zijn zoontje G naar Deventer, naar het Dickens Festijn. Vanmorgen keek ik naar de weersvoorspellingen en zo zat ik, na een telefoontje, tegen elven in de auto. Plannen gewijzigd, beter vandaag dan morgen in de stortbuien!

Eenmaal in Deventer, met de pont over de IJssel, gingen we op pad naar de entree van het festijn. WJ was vorig jaar ook al geweest en toen waren ze voor openingstijd al bij de ingang geweest. Helaas waren we nu laat, door de gewijzigde plannen en er stónd me toch een rij! Ik hoorde dat het vorig jaar ook een stuk rustiger was vanwege de sneeuw. Aan het eind van het liedje hebben we 2,5 (!) uur gewacht. Oef... Volgend jaar dus wel op de geplande dag, zonder regen hoop ik, en dan lekker op tijd om deze idiote wachttijden te voorkomen. Maar ondanks de drukte was het wel de moeite waard!

In de rij werden we overigens wel vermaakt, door tientallen van de in totaal 900 figuranten. Lekker in het zonnetje, prachtig! Overigens leverde het wachten wel wat genante momenten op. G is lekker blond en zou zo mijn zoontje kunnen zijn. En dat werd dus ook volop gedacht. 'Goh, hij is ook niet bang voor honden he?' Ehm, zei ik, geen idee. Een verontwaardigde blik mijn kant op, hoe kon ik dat nou niet wéten?
Of de vrouw die G steeds maar aanspoorde. Wel doorlopen hoor, want anders raak je papa en mama kwijt. En 'ga maar gauw naar mama'. Ik kreeg het steeds benauwder, haha. Ze zullen wel gedacht hebben, wat een papa's kindje. Pfft... ik wachtte op het moment dat iemand zou zeggen 'wat lijkt hij op je!'. Grinnik....

En ja, ik heb het op een gegeven moment maar wel gezegd. 'Is hij dan wel van hém?', was de wedervraag. Zucht... nee, we gaan altijd met een wildvreemd kind op stap....

Anyway, eenmaal uit de rij was het eerst tijd voor wat drinken en eten. En daarna...was het al half 4.

Het begon te schemeren en daardoor heb ik in het hele Dickens Festijn zelf eigenlijk weinig heel goede foto's. Het werd wel heel sfeervol, met lichtjes, vuur, prachtige koren, straatschoffies, schoorsteenvegers, nog meer koortjes en muziek en de mooiste taferelen. Zwervers, hoge heren, boeren en buitenlui. Geweldig om te zien!
Volgend jaar lekker vroeg, en dan veel, véél foto's!!

Wat plaatjes vanuit de rij in het zonnetje:


 Wil je een snoepje?
 Een schoorsteenveger























Dan helaas al wat schemer, maar heerlijk veel muzikanten en vertier!

 Vote for women!



 brrrr....


























En dan helaas lelijke flitsfoto's, maar ze geven nog wel iets weer van de sfeer. Verder heb ik nog onwijs veel foto's, maar door de donkerte allemaal onscherp. Zo zonde!


























En natuurlijk mijn favoriete blue hour!
BLIJ!!






















Kortom: Dickens Festijn, de moeite waard. Maar ga vroeg en bij zon- en daglicht! :-)