Hé, jij daar! Ja, jij! Zeg, kom eens door met die zon!!
Voor ik begin over vandaag, moet ik nog even wat vertellen over gisteren. Gisteravond had ik niet zo'n zin om in een restaurantje te eten, dus heb ik bij een restaurant een maaltijd laten inpakken om deze lekker op mijn kamer op te eten. Dit doe ik wel vaker, maar meestal is het dan iets 'handzaams'.
Dit keer had ik sardientjes (jaja, als je toch hier bent....!) met aardappels. Ik sleepte de maaltijd mee naar mijn 'hol' en daar begon de grap; geen bestek!
Ik heb toch maar besloten het ook zonder bestek voort te zetten, beneden bestek halen vond ik toch wat gek, aangezien ik niet hier in het hotelrestaurant wilde eten. En dus heb ik 4 sardines ontdaan van kop en graten met mijn vingers, om ze daarna op te smullen. Echt (sorry pap) ik heb nog nooit zulke lekkere sardines gegeten. Zálig! Maar goed, je kunt je voorstellen hoe ik er aan het einde uitzag.
Ik heb de boel in 3 plastic zakken geknoopt en ben daarna een uur gaan weken in bad (met een ijsje). En nog steeds, 24 uur later, ruiken mijn vingers naar eten, hahaha. OEPS!
Vandaag ben ik naar Sintra gegaan, een plaatsje hier een stukje het binnenland in, ongeveer een half uur met de trein. Hier vlakbij ligt treinstation Rossio, een mooi gebouw, van buiten oud, van binnen modern. Het stukje met de trein was prachtig. Onderweg reden we langs een gigantisch aquaduct. Vanuit de trein niet te fotograferen maar het is deze: klik.
Op de een of andere manier trek ik toch de aandacht met mijn camera. Mannen knikken me bemoedigend toe, steken hun duim omhoog of brabbelen in het Portugees wat, waardoor ik na wat wijzen en dezelfde duim alsnog moet opmaken dat ze onder de indruk zijn van mijn camera. Vrouwen spreken me ook aan, maar met de vraag of ik paparazzi ben, want alleen zij slepen tenslotte met zulke camera's *zucht*.
Mijn Portugees wordt overigens met de dag beter. Of...misschien is het mijn gebarentaal wel dat beter wordt. In elk geval: ik kan me prima redden hier, ook bij de mensen die geen Engels spreken. Veel woorden zijn prima te verstaan, alleen kan ik zo weinig terugzeggen. Lief lachen werkt altijd! :-)
Anyway, Sintra dus. Wat een leuk plaatsje. Wel toeristisch, maar erg mooi, het heeft enorm veel hoogteverschillen, dus veel klimmen. Maar daardoor ook heel veel mooie doorkijkjes, uitzichten en schattige straatjes. Langs de hele kronkelweg die van het station naar het historische centrum leidt stonden kunstwerken opgesteld. Echt prachtig!
Centraal staat het grote kasteel met de bizarre schoorstenen. (hieronder zit de immense keuken)
Naast station van Sintra
Kerk, schitterend in de zon
Kasteel in de verte
Lente!
Een deel van het kasteel. Grappig: ik wilde naar binnen en werd tegengehouden, ik moest een kaartje kopen. Dus ik naar binnen, in de rij. En toen was mijn kaartje geen 7 euro, maar gratis (want zondag voor 14.00 uur). Dus ik met een gratis kaartje terug, meneer bij de ingang scheurt mijn gratis kaartje, en ik mag naar binnen.
Eh.... ja... werkverschaffing? :-)
Meer lente!
Uitzicht van boven bij het kasteel. In de verte de kerk van zojuist. Helemaal bovenin, op een berg, ligt nog een veel oude kasteel, maar dat was een heel eind lopen, via een steil paadje. Ik wist niet wat me daar te wachten stond, dus toch maar niet gedaan. (+ dat ik het zonde vond om in het bos te lopen met dit prachtige weer)
100 treden, in dat kasteel (zeiden ze bij de ingang, ik heb ze niet geteld)
Nog een uitzicht....
Oud en vervallen allemaal, maar heel sfeervol!
Eenmaal terug in Lissabon scheen de zon nog steeds zo prachtig. Ik ben nog een rondje gaan lopen bij Rossio en ben daarna op een zonnebed bij het hotel neergeploft. Muziekje aan, lekker even niks!
Morgen wordt het ook mooi weer. Ik heb tot ongeveer 16.30 uur de tijd, dus ik denk dat het lekker in de buurt struinen wordt, en vooral genieten van het heerlijke weer!
Blogje over de laatste dag, indien meldwaardig, zal pas dinsdag zijn, aangezien ik morgen pas om 23.10 uur land!
Tot de volgende trip!
Zonnestralen. Lekker!