Lissabon dag 2, de dag van de weergoden

Na een prima nacht in een prima maar hard bed hopte ik vanmorgen op tijd naar het ontbijt. En daar werd ik niet teleurgesteld, je kunt mij bijna niet blijer maken dan met ananas, en daar heb ik dan ook overvloedig mee ontbeten! (volgens mij heb ik wel een halve op, maar ach...moet kunnen!)


Natuurlijk stond ik bij de koffie weer oog in oog met de man uit het vliegtuig. Je kunt hier 3,5 uur ontbijten en toch dan op het zelfde moment daar staan. Ik vermoed dat we elkaar nog wel meer zullen zien deze week :-)


Na het ontbijt ging ik op pad. Het was somber weer, grauw en mistig. Ik besloot naar het Castelo de São Jorge te gaan. Dit kasteel ligt dicht bij het hotel, maar natuurlijk won mijn nieuwsgierigheid het van de snelste route, en dus kwam ik er denk ik na een uur aan, na een hoop slenteren door heerlijke straatjes. 
Het kasteel ligt op de hoogste heuvel van Lissabon en het uitzicht is dan ook mooi. Maar zonder mist enzo vast nog veel mooier! :-) De fundamenten zouden uit de 6 eeuw voor Christus zijn, oud dus!


Wat plaatjes, die wel saai zijn, vind ik, vanwege het sombere weer:

 Uitzicht van boven, over de stad en de Taag (die grijze massa is het water en de lucht) :-)

Op dit plein plof ik straks op een terrasje, grappig dat die er nu nog helemaal niet staan.

 Onderstel van een kanon

Deze mooie man kwam ik ook nog tegen. Hij zou een stuk knapper worden als hij er bij lacht :-)

Terwijl ik door het kasteel slenterde, werd langzaam de lucht iets lichter, en er brak soms zelfs een straaltje zon door.


Ik wilde naar het water lopen, via het Praça do Comércio. Hier op dit plein brak de zon wel even echt door. Ik heb heerlijk een uur op een terras gezeten, lekker mensen kijken en genieten van die zon op mijn gezicht. O, en ik heb een heerlijke pastei gegeten. jummie!
Daarna ook nog een tijdje aan het water gezeten, vakantiegevoel!

 Het plein

 Aan het water

Het Christus beeld, en de brug (door dezelfde makers als de Golden Gate Bridge, en dat zie je er ook aan af!)

 Straatleven, zolang de zon schijnt

Wat me de uurtjes die ik in 2007 in Lissabon was al opviel is de enorme variatie in kleur en mozaiek. Je blijft kijken naar al die gevels!

Graffiti in de oude stad. En toch was dit een heel mooi straatje, juist hierdoor. Een enorme wand vol met beelden ter promotie van de Fado.

Ik wilde ook graag een kijkje nemen in de Sé de Lisboa, de grootste kathedraal hier. Van buitenaf bijna niet te fotograferen, maar ook niet per sé heel fotogeniek. Van binnen was hij wel heel mooi. Ik heb een kaarsje aangestoken, het vlammetje wilde niet echt, maar toen ik even later terugliep brandde hij nog dapper! Voor een paar lieve mensen die het nodig hebben.

Nobody said it was easy
[....]
Oh take me back to the start

(The Scientist, Coldplay)


Deze tekst schalde hard door de straat waar mensen aan het werk waren. Een uitstekend nummer voor de start van de 'Maak Maartje haar hoofd leeg' trip ;-)


Ik zit nu binnen, sinds halverwege de middag is de lucht zwart/grijs en op dit moment onweert het en komt het met bákken uit de lucht. De voorspellingen voor de komende dagen zijn niet al te geweldig. Grijs en grijs.
Hoop dat het bijdraait, want ik ben hier nog lang niet uitgekeken!