Melancholie zoals ik van de week al ergens schreef:
Dat je een bepaalde richting kiest waar je op wil met je leven, maar die richting kiest nog niet voor jou.
Zo'n dag.
En zo'n bui dus.
Terugkijkend op het afgelopen jaar. Keuzes die ik maakte, paden die ik insloeg. Maar die me nog niet brachten waar ik naar toe wil. Ik ben er altijd stellig van overtuigd dat dingen gebeuren zoals ze gebeuren. En dat ze dus ook niet gebeuren, omdat dat nog niet moet. Ofzo.
Dat dit jaar me ook op andere vlakken iets meegaf, inzichten die ook dierbaar zijn. Dat het een reden heeft dat dingen niet altijd lopen zoals ik ze zou willen. En dat ik daar vast nog wel achter kom wat die reden is :) Het biedt ook troost voor melancholische buien als deze.
Maar het was ook een jaar waarin vriend-van-vroeger R overleed. Zo oneerlijk verdorie, met zo'n jonge vrouw en twee kinderen die nog niet eens naar school gaan. Een gebeurtenis waarbij ik echt niet kan bedenken dat dingen gebeuren met een reden. Maar die me wel laat inzien dat ik moet leven, voluit, zonder enige terughoudendheid. Genieten, elke dag!Ook nu, terwijl ik melancholisch zit te schrijven. Bewuster worden van alles wat ik doe. Wat ik mág doen! Dat ik zo dankbaar mag zijn dat ik bijna iedereen die me lief is nog om me heen mag hebben. Zo vanzelfsprekend is dat niet.
Maar het was ook een jaar waarin ik bepaalde dingen helderder kreeg. Wat ik wil met mijn werk bijvoorbeeld. Of wat ik niet wil, dat is misschien nog wel belangrijker. Wat ik nou eigenlijk écht leuk vind.Maar ook wat voor mij privé belangrijk is. Zoals voor mezelf kiezen, tijd voor mezelf maken. Mezelf niet voorbij rennen (ik ben niet zo sportief, maar in mezelf voorbij rennen ben ik echt heel goed!)
Leven met de mensen om mee heen die me dierbaar zijn. Dat ik het niet altijd iedereen naar de zin kan maken, maar dat dat ook niet hóeft!
Energie dus. Of eigenlijk het besef wat me nou eigenlijk energie geeft.
Energie haal ik ook uit de beste aankoop van de afgelopen jaren die ik dit jaar heb gedaan; mijn camera. Met heel grote dank aan degene die me toch vooral aanspoorde om hem te kopen *kus* voor jou! #wl
En uit mijn lieve kleine neefje, die de leukste van de wereld is. Mijn camera en hij zijn een uitstekende combinatie!
Een mooi jaar, een verdrietig jaar. Een jaar waarin ik mezelf nog weer beter heb leren kennen. En jaar waarin ik mijn gevoel volgde, wat ik volgend jaar nog véél meer ga doen. Zonder beperkingen, zonder genoegen te nemen met minder.
Het is misschien wat vroeg, maar ik wens jullie een energievol, gezond, bruisend 2012!
Geniet elke dag, zoveel als je kunt. Omdat het kan, ook als het eventjes niet kan.
Omdat je ook en zelfs dan de enige bent die van jouw leven een feestje kan maken.
*proost*
Maartje
