Welkom!

Deze blog is gestart om mijn reis door Amerika in 2010 te delen met de mensen om me heen.
Inmiddels ligt de vakantie al ver achter me, maar blog ik zo nu en dan vrolijk door. Deze pagina's vul ik het liefst met fijne verhalen en mooie foto's. Deze blog staat open voor reacties van iedereen, dus voel je vrij!


woensdag 25 juli 2012

Israel dag 10 - de dag van de oude stad en de klaagmuur

Jaja, de klaagmuur. Op een dag nog wel dat ik zelf aan het klagen ben, hoe toepasselijk.
Ik heb vannacht weer weinig geslapen. Mijn rug doet gewoon zo'n pijn. *zeur*
Bij liggen, bij ergens tegenaan leunen, zelfs bij het dragen van kleding. De boel is dik en opgezet en ziet er niet uit. Het wordt met de dag erger. Ik heb een deel van de nacht opgezeten met koude natte handdoeken op mijn rug. Dit is niet leuk meer zo dus vanmorgen dus maar eerst begonnen met een rondje tips: huisarts gemaild, bevriende arts heeft geholpen. Als dit maar weggaat, wat ik word GEK!
Ik heb nu antihistaminetabletjes en de huisarts raadde ook nog prednison aan. Maar dat vind ik nog een stapje verder, eerst dit maar eens proberen!

Vanmorgen verdween mijn baal-moment als sneeuw voor de zon bij het zien van het ontbijt. Ik dacht dat ik het tot op heden had getroffen, maar dit slaat alles. En hier ben ik dan 6 ochtenden... Jummie! Verse citrusvruchten, ontdaan van hun vel, heerlijke vis, olijven, brood, zoetigheden, noten, gedroogd fruit, ei, alles. Én goede koffie :-)
Helemaal klaar voor de ontdekking van de oude stad!

Ik liep de stad in door de Herodespoort en wist grofweg hoe ik moest lopen. Op weg naar de rotskoepel! Ik heb een goed gevoel voor richting, maar dat is hier knap onmogelijk. Deze stad slurpt je op, draait je in de rondte en laat je dan ergens weer los. Ik had echt geen idee waar ik liep. Alle straatjes zijn nauw, donker, vol en eventueel overdekt. Je hebt hier geen orientatiepunten, echt geen enkel idee. 
En dat is grappig, want zo dompel je compleet onder in de stad. Maar ook lastig, want als je iets specifiek zoekt, zoals ik deed op een gegeven moment, kom je knap bedrogen uit :)

Het duurde dus even voor ik de goede weg te pakken had. Maar zo startte ik wel gelijk bij het beginpunt van de Via Dolorosa, de weg die Jezus met het kruis gelopen zou hebben. De kans dat het deze route is geweest, is vrij klein, maar het is wel een prachtig symbolische weg die elke vrijdag nog door Pelgrims wordt gelopen. (daar wil ik vrijdag wel even bij kijken!)
De weg door de oude stad gaat langs 14 staties, waarvan elk een punt langs de kruisweg van Jezus verbeeldt. Zo begint het met de veroordeling door Pontius Pilatus en eindigt het op Golgotha, waar nu de Heilig Grafkerk staat.
Ik ben even binnengelopen bij de 2e statie: de Kapel van de Geseling. Een mooie binnenplaats met een prachtige kerk. Tegenover deze kapel is het huis (?), werkhuis (?) van Pontius Pilates. Helaas was het dicht.


< binnenplaats bij de kapel


















< Smalle straatjes, drukke volle straatjes. Allemaal Jeruzalem.



< onrealistisch rustig overigens. Al deze straatjes zijn bomvol mensen. Het is voor de foto een wachten tot ik tussendoor kan schieten :)





















Ik heb de rest van de Via Dolorosa afgelopen, via smalle steegjes, trappen, drukke straatjes met winkels, tot uiteindelijk (na even zoeken) de Heilig Grafkerk (de kerk van de wederopstanding). De kerk is gebouwd op het hoogst gelegen deel van de oude stad, op Golgotha, waar Jezus gekruisigd is en waar het graf van Jezus was. Vroeger was deze plek buiten de stadsmuren, nu er binnen.

< Niet scherp want ik moest gelijk weer weg. Maar onder die deksteen zou het graf geweest zijn.


Op de plaats van het graf staat, midden in de kerk, een kapel, Er staat een lange rij mensen voor te wachten en ik sluit aan. Eenmaal in de kapel sta je in een onwijs kleine ruimte. Een platte deksteen markeert de plek van her graf. Versieringen en kaarsen maken het sfeervol. Ik maak heel snel een foto hier op deze plek, voor ik er uit moet. Er zijn zoveel wachtenden dat iedereen maar éventjes mag.

 < Práchtig licht!



Het is een heilige reis dit. Was ik al in het heiligste der heiligen van de Bahai'i gelovigen. Deze Heilig Grafkerk is de allerheiligste plek van het Christendom. De Klaagmuur is de allerheiligste plek voor de Joden. En de rotskoepel (die moskee althans) is de een na heiligste plek voor de Moslims. Poeh!
De Moskee kan ik trouwens niet in...  Vanwege Ramadan is hij alleen heel vroeg 's morgens open, dus dat komt van de week dan nog wel!


 < kust de steen van de zalving


Ik bekijk naast het graf ook boven de plek waar de top van Golgotha zou hebben gestaan, de plek van de kruisiging. En bij de ingang bekijk ik de steen van de zalving, de plek waar Jezus gezalfd zou zijn. Bijzonder, deze plek. Veel mensen komen hier, en laden hier al hun gekochte 'souveniers' uit. Jeruzalem kruisjes, gewone kruizen, alles. Ze leggen het op deze steen. Daarmee wordt het ook heilig? Ik vind het bijzonder om te zien, ik ben er denk ik iets te nuchter voor maar het is prachtig om te zien hoe mensen zo vol overgave alles wat ze mee hebben op die steen leggen en het in contact laten komen met het heilige. Veel slaan een kruisje en kussen de steen. Ik sta er bij te kijken en verbaas me. Maar ik vind het prachtig!
 < en legt alle gekochte zaken op de heilige steen
< Doorkijkje in de kerk
< Buitenkant












Via de katoenmarkt loop ik naar de Moskee, maar daar kom ik er achter dat ik niet verder mag. Als niet-Moslim mag ik alleen een andere ingang nemen. Die ingang kan ik uiteraard niet vinden dus ik vraag wat militairen de weg. Zij vertellen me van de aangepaste openingstijden. Helaas!
Iets verderop zie ik een tunnel, bewaking, metaaldetectoren, wachtenden. De entree voor het gebied van de klaagmuur. Ik word gescand en mag naar binnen. Wat een bijzondere plek. Het is hier bloed- en bloedheet en toch zijn hier ongelooflijk veel mensen. Ik bedek mijn hoofd en wil naar de muur lopen, maar ik word tegengehouden. Is het mijn te korte jurkje? Nee...ik moet aansluiten bij de vrouwen :-)
Aan de (kleine) vrouwenkant kijk ik naar alle mensen die hier staan. Sommigen kijken naar de muur, sommigen raken hem aan en bidden. Sommigen studeren hier, of lezen hier, en ook zie ik overal de briefjes in de muur. Fascinerend!

< Ik vind dit wel de foto van de dag. Mooi.... Al vind ik die met dat licht in de Heilig Grafkerk ook wel heel mooi. Keuzes keuzes...


< De mannenkant. Voor op de foto alle lessenaars.
< Overview

En dan heb ik het ZO warm. Ik loop nog een heel stuk maar ik wil eigenlijk gewoon even weg. Weg uit de herrie van de smalle steegjes. Weg van de mensen die me bij elke 5 meter vragen waar ik vandaan kom (allemachtig prachtig, goededag en nog meer geneuzel krijg ik te horen) en die me allemaal hun souvenierwinkel willen laten zien. Ik wil gewoon even rust. En koelte. En met mijn rug in een koud bad. 
En zo geschiedde. Althans, na een hoop verdwalen door dit enorme doolhof vind ik uiteindelijk de Damascus poort. Buitenom loop ik terug naar mijn hotel.
Heerlijk, even niks!

Een stukje avond besteed ik aan het vinden van geld, niet geheel onbelangrijk. De eerste pinautomaten die ik die middag vond, willen mij niet helpen. Ze spugen mijn pas uit, spugen mijn creditcard uit, geven errors. Hmmm... met nog maar 120 shekel op zak (zo'n 30 euro) heb ik toch echt wel geld nodig. Ik de avond probeer ik er nog een paar en bij de allerlaatste heb ik geluk, hij werkt mee! (gelukkig maar, want nadat eerst mijn pasje er 10 minuten inzat, met een 'processing' scherm begon ik het aardig benauwd te krijgen)  :-)

Morgen wil ik naar ..........

We zullen zien!