Ik ben er lekker een paar uurtjes op uit geweest, de bossen in. Paddestoelen tijd!
Toen ik net bij het bos aankwam, had ik al zo lang rondjes gereden voor een parkeerplaats (het was echt stervensdruk) dat ik bij aankomst al naar het toilet moest. Gelukkig vond ik na een klein half uurtje lopen een toilethokje. De opluchting sloeg om in lichte paniek toen ik niet meer úit het hokje kwam. Het slot leek lam, en hoe ik ook draaide, er kwam geen beweging in. Mijn claustrofobische ik besloot blijkbaar in paniek om dan maar geweld te gebruiken en na een flinke beuk tegen de deur schoot de boel alsnog los. Pfft... heb ik dat. In die paar minuten bedacht ik me wel even: hoe ga ik in vredesnaam iemand bellen en uitleggen waar ik ben, hahahaha
Anyway, het bos dus. Het leek wel of het gratis was vandaag! (ehm.. oh ja...) Het liep echt in colonne over de paden. Uiteindelijk ben ik maar ergens afgeslagen en liep dus uiteindelijk ergens waar niemand liep. Alleen vogels schrokken soms nog van een menswezen dat voorbij liep, maar dat was ook alles. Klein gevolg hiervan was wel dat ik op een gegeven moment, al fotograferend, geen idee meer had waar ik was, maar dat mocht de pret niet drukken. Dat ik dit stukje tik zegt genoeg.
Foto's dus, van paddestoelen.
Mijn eigen dagtopper is denk ik wel deze:
Maar door het prachtige warme zonlicht zitten er meer beauty's tussen.
De enige.
