Ookal ben ik opgegroeid in de jaren '80, ik heb altijd een hekel gehad aan de muziek van Madonna en Michael Jackson. Het is niet mijn muziek, en dat zal het ook nooit worden denk ik.
Geef mij maar mooie singer/songwritersplaten, of rockbands, of kleine ingetogen liedjes. Deze twee artiesten zijn wat mij betreft zwaar overrated.
Toch kreeg een nummer van Michael Jackson mij afgelopen zomer stil. Niet om de tekst, want die was gelukkig weggelaten. Sterker nog, de arme man kwam er helemaal niet meer aan pas. Straatmuzikanten in het French Quarter in New Orleans speelden Man in the Mirror. Op viool. Loepzuiver.
Het was zo ongelooflijk mooi. Om hen heen stonden heel wat mensen stil, vol bewondering. Ik stond met kippenvel, en niet zo zuinig ook, ookal was het echt bloedheet buiten.
Dit optreden, samen met dat van een man met een énorme baard, weerspiegelt voor mij het muzikale straatleven in New Orleans!
Jammer dat dat moment niet op film staat. Ik had het graag gedeeld. Ik heb de artiest overigens wel gevonden op Youtube. De sfeer is anders, het geluid niet geweldig, maar dit nummer staat welbewust en gepast op deze dag 12! Als ik luister ben ik terug op dat moment. Jullie horen denk ik alleen maar herrie :)
Als je verder luistert dan 50 seconden proef je een beetje de mooie klanken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je meeschrijft!