Welkom!

Deze blog is gestart om mijn reis door Amerika in 2010 te delen met de mensen om me heen.
Inmiddels ligt de vakantie al ver achter me, maar blog ik zo nu en dan vrolijk door. Deze pagina's vul ik het liefst met fijne verhalen en mooie foto's. Deze blog staat open voor reacties van iedereen, dus voel je vrij!


zondag 11 maart 2012

Uitwaaien of uitvluchten?

Volgens mij schrijf ik regelmatig iets over uitwaaien. Over bijtanken en bezinnen.
Soms moet ik er even tussenuit, omdat het gewoon even niet gaat. Even alleen zijn met mijn gedachten. Wind, zon, zee, natuur, foto's, bossen, steden. Als het maar alleen is.
Soms is een middag genoeg, soms blijkt dat een middag helemáál niet voldoende was.

Bezinning is fijn. Nadenken over wat wil ik nou eigenlijk wil, of waarom dingen niet lopen zoals ik het zou willen. Waar heb ik invloed op, en waarop niet? En waarom raken sommige dingen me zo erg, wat doen dingen of mensen met me.
Ik ben een kei in piekeren, en sprak pas met wat anderen hierover. Hoe leer je gedachten loslaten en waar zit de uit-knop? Wat is loslaten?

Ik las een tekst die er op neer kwam dat je de dingen die je niet kunt veranderen moet loslaten, accepteren. Wat heeft het zin om te piekeren over iets wat buiten je macht ligt? Over iets dat je niet zelf kunt veranderen.

O zo waar, maar o zo moeilijk...

Ik denk dat het gaat om vertrouwen. Vertrouwen dat dingen goed komen. Dat je met piekeren zaken niet versnelt of verandert.
Ik vind dat moeilijk, want ik heb soms helemaal geen vertrouwen eigenlijk. Ik heb een fijne baan maar op andere vlakken mislukken dromen die ik zo graag werkelijkheid zie worden. Waar baseer je vertrouwen dan nog op? En dat gevoel, daar moet ik van af...

Anyway... ik ga er even een paar dagen tussenuit. Als het even niet gaat, krijg ik altijd neiging om te vluchten. Alsof ik mijn gepieker thuis kan laten *grinnik*
Ik vertrek woensdagavond naar Lissabon en hoop daar mijn hoofd leeg te kunnen maken. En vooral onmacht daar te laten.
Ik wil energie krijgen, en geen energie meer verliezen. Ik wil positiviteit, enthousiasme, geloof en durf. Lachend de wereld tegemoet. Die Maartje ben ik even kwijt, maar ik ben van plan haar mee terug te nemen uit Lissabon :-)

6 opmerkingen:

  1. Hi Maart, hoe herkenbaar! Je geeft woorden mijn gedachtes, gevoelens en frustraties. Ik zou,het niet beter kunnen vertellen. Tja, voor mij alleen geen ticket Lissabon, maar het is je echt gegund, om in ieder geval 1 rugzakje daar achter te kunnen laten!! en, dat gezegd hebbende, ik zie je foto..... Dit voorjaar weer Keukenhof : ) xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Meis, ik hoop dat je in Lissabon je eigen ik weer weet te vinden.
    Je verdient het als geen ander.
    En theoretisch weet ik het ook prima, maar dan nog het uitvoeren ervan...dat is een stuk moeilijker.
    Geniet in Lissabon en leg je lat wat lager voor jezelf.
    x

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het goede nieuws is dat je haar gaat vinden waar je haar zoekt. En dan gaat ze als vanzelf met je mee terug! Houd haar dan maar vast tot je weer eens op reis wilt!! Veel pleZier!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoe dan ook, we zullen haar met open armen ontvangen.
    Geniet van je reis en weet, dat we waar dan ook, met haar mee reizen.
    Liefs,mama

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi verwoord Maartje! Loslaten is het moeilijkste dat er is, ik hoop dat je gauw gevonden hebt wat je zoekt. Verwarring is onzekerheid is zoeken naar stabiliteit. Loslaten is dan juist heel eng. Sterkte en veel liefs. x Hedi

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat zeggen jullie dat allemaal mooi!!

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je meeschrijft!