Dag 17 - De dag van de regen, de reanimatie van mijn camera en het verkeerde kerkhof!

Vandaag zou het weer bloedheet worden, de verwachte gevoelstemperatuur 43 graden.
Ik ben redelijk op tijd vertrokken, maar veel kun je er toch niet aan doen. De waarschuwing gold van 11.00-20.00 uur en om nou alleen buiten die uren om buiten te komen is ook zo wat.

Ik was nog geen 10 minuten buiten en ik snakte alweer naar drinken. Binnen no-time zie ik eruit als een glimworm. Geen houden aan met dit weer!
Met een grote beker met ananas-smoothie-sap ging ik verder op pad.
Een groot voordeel was dat de zon niet scheen, het was flink bewolkt. Dit maakte het heel heet, maar de brandende zon was er in elk geval niet.

Ik ben eerst naar de begraafplaats gelopen, daar wilde ik nog verder kijken na gisteren. Ik heb er even rondgeslenterd en op het moment dat ik tegen mezelf zei: het zou me niks verbazen als het zo gaat regenen, viel de eerste druppel.
Ach, het zal zo'n vaart niet lopen, dacht ik nog. Ik wilde nog even in een hoek van de begraafplaats kijken en dan zou ik voor de zekerheid toch maar weggaan, want als het zou gaan regenen zou ik nergens kunnen schuilen.

En toen gíng het toch regenen! Binnen een paar seconden als een stortvloed, zo ontzettend, gruwelijk hard!
Ik heb eerst gierend van de lach onder een grote eik gestaan. Het zag het lekker dramatisch uit 'buiten'. En om in je eentje op een begraafplaats, schuilend onder een grote eik met Spaans Mos, een wolkbreuk te aanschouwen is ook wel bijzonder.
Maar het duurde niet lang of de eik hield het ook niet meer, en ik werd natter en natter.
Ik zal toch moeten gaan lopen, bedacht ik me, en echte beschutting zoeken.
Nou, dát heb ik geweten.



Ik denk dat ik 500 meter heb gelopen, maar ik heb het gevoel alsof ik er een half uur over heb gedaan. Alles, tot op het bot, zeik- en zeiknat. Spekgladde slippers, dus ik kon niet rennen naar een afdakje. Ik wilde naar de kerk lopen, maar dat was (ondanks dat het dichtbij was) veel te ver.
Mijn jurkje zat geplakt en gedraaid om mijn lijf. Tot over mijn enkels liep ik in het water dat over de wegen stróómde. Het liep nog zwaar ook, glibberend op mijn slippers, en door een flinke laag water.
Ik heb nog nooit zo'n hoosbui gezien. Ik dacht het vorig jaar in Miami wel gehad te hebben, maar dit sloeg alles. Het leek alsof ik in een end-of-the-world film zat; het was totaal stil op straat, geen auto's meer, geen mensen, en ik ploeteren door die bui. Zag geen hand voor ogen, want het water golfde gewoon mijn ogen binnen. (klinkt stom, maar dat was echt zo) Echt gewoon idioot!

Uiteindelijk vond ik een afdakje, een soort oude schuur, waar ik deels droog stond en daar heb ik de bui verder aangekeken.
Inmiddels zag ik er niet meer uit. Ik heb een foto gemaakt, je ziet mijn ogen rooddoorlopen van al het water.


Mijn camera heeft onder dat afdakje nog 1 foto gemaakt en toen gaf hij de geest. Deed niks meer, water onder het LCD scherm, witte vlekken, hij kon niet meer aan of uit.
iPhones kunnen ook heel slecht tegen water, maar ik denk dat deze net gunstig in mijn tas heeft gezeten, net als mijn paspoort. Mijn tas was trouwens ook helemaal doorweekt, mijn nieuwe boek kon ik echt letterlijk uitwringen. :-(
Ik kon mijn camera en telefoon niet eens afdrogen, want ik had geen droge draad mijn aan mijn lijf.

(als je op de foto's klikt vergroten ze)




Na een half uur was het voorbij, werd het blauw en scheen de zon. Raar jaargetijde hier.
Naar het hotel lopen ging zeer traag, mijn slippers waren nog spekglad en ookal zette ik ze elke keer te drogen in de zon, het had maar even zin. Al het water dat uit mijn haar en jurk kwam liep zo rechtstreeks mijn slippers in.

De straten na de bui

Eenmaal in het hotel heb ik een tijdje bij zitten komen, wat een ongelooflijke wolkbreuk!
Mijn camera heb ik zachtjes drooggefoht en als een wonder wilde hij weer aan. Ook het schermpje lijkt het weer te doen. *klopt af*
(wat moet ik hier zonder camera? Ik zag 'de bui' al helemaal hangen!)
Wel blijft er een lampje branden dat te maken heeft met de connectiviteit naar de pc. Hoop dat die niet mijn batterij leegtrekt... Dit wil ook zelfs na een paar uur nog niet anders worden.

Toch snapte ik iets niet, ik ben vanmorgen speciaal teruggegaan naar de begraafplaats, omdat men roemt over de prachtige beelden, de mooie graven. En ik zag ze niet!
Beelden, kunst? Niks hoor!
Kijk ik net op Google Maps, zit ik hier op de kleine begraafplaats in het stadje zelf.
Bonaventure Cemetery ligt een héél stuk buiten de stad.
Ik zat aan het einde van de middag te dubben om alsnog die kant op te rijden, maar het wordt alweer dreigend donker. Om te voorkomen dat ik me een tweede keer drijfnat laat regenen op een begraafplaats (en ik daar nog rondloop tegen zonsondergang, wat zo aan de rand van de stad ook niet handig is) heb ik besloten morgen te gaan, als ik op weg ga naar St. Augustine. Een ezel stoot zich in 't gemeen... <- en dit geldt dan zowel voor het je-drijfnat-laten-regenen-op-een-begraafplaats als voor het in-je-eentje-rondlopen-in-een-wellicht-nare-buurt.

Morgen naar St. Augustine dus! Eerst naar de begraafplaats, daarna op naar het zuiden. Net voordat ik aankom wil ik even een Prime Outlet in, kijken of ik nog zulke leuke koopjes kan scoren als vorig jaar.
(al zal ik het geluk om Tommy Hilfiger broeken voor 9 euro te kopen wel niet meer hebben)

Ben benieuwd naar St. Augustine!
Vanwege de regen en mijn bijna dode camera vandaag dus weinig echt mooie foto's, maar ik heb wel een lekkere dag gehad. Nog even (met bewolking) aan het zwembad liggen lezen. Als het dan zou gaan hozen, dan zou ik tenminste zo op mijn kamer zijn.
Wel zonde trouwens, het nieuwe boek is zó nat geworden dat ik er gewoon stukken afscheur bij het pagina's omslaan. Maar goed, ook dát is een leuke herinnering, nietwaar? Maar even goed laten drogen dus!

Overigens: sinds ik mijn imaginary husband John in het leven heb geroepen (ik heb hem nog niet nodig gehad), krijg ik het ene compliment na het andere over mijn jurkje van... vrouwen! Nu reis ik al 2 weken hier rond, en pas na 'John' gebeurt dit. Snappen jullie het nog? ;-)

Ik lees trouwens net dat BP het olielek definitief aan het dichten is. Nu ik hier de prachtige witte stranden heb gezien, de mooie natuur, de pelikanen... je moet er toch niet aan denken dat dit allemaal besmeurd zou zijn... :-(

's Avonds rond etenstijd wilde ik toch nog even een rondje door de stad lopen. Maar ook nu regen, regen, regen...
Zonde! Ik had nog best meer willen zien, maar met deze stortbuien is het niet te doen.... Overigens is het wel heel heet. Die stromen water op de straat vanmiddag waren dan ook echt warm. Bizar!

Goede reden om nog eens terug te komen?
Tussen de buien door ben ik nog even wat eten wezen halen, nu dan inpakken en morgen on the road again!

Liefs,
Maart