De dag van de waanzinnige wolken en de kleurloze zwaan

De zon schijnt!
Snel rende ik naar buiten, gewapend met mijn camera. Heerlijk om even buiten te struinen. Gisteren was ook al zo'n mooie dag, vol bedrijvigheid in de stad, zálig! Van mij mag het zo blijven tot eind november. Wat zeg ik? Het hele jaar door!

Maar helaas, zo werkt dat niet in ons kikkerlandje.
Toch is eventjes er uit, welk weer het ook is, wel lekker. Vandaag stuitte ik op een hele groep zwanen. Jongen of geen jongen, ze presteren het altijd om tegen me te blazen. Maar ik heb weer zonder kleerscheuren wat mooie zwanenkiekjes weten te maken.

Deze grijze zwanen zijn helemaal bizar. Het is net of je naar een zwart/zit foto staat te kijken. Zouden ze me daarom toe-blazen? Dat ze bést weten dat ze zo weinig kleur hebben dat ze niet zouden misstaan in een ouderwetse film?

En is dit dan een protest. Een show-your-ass zwanenprotest?

Op weg naar huis, met een paar kilo appels-van-de-boer onder mijn arm, zag ik me toch een partij mooie wolken. Waanzinnig woeste wolken! Wauw!

Zeker daarna, met een tikje meer contrast in photoshop, lijkt het net alsof ik ben beland in een science fiction scenario. Hoezo dicht bij huis valt niks te beleven?