Welkom!

Deze blog is gestart om mijn reis door Amerika in 2010 te delen met de mensen om me heen.
Inmiddels ligt de vakantie al ver achter me, maar blog ik zo nu en dan vrolijk door. Deze pagina's vul ik het liefst met fijne verhalen en mooie foto's. Deze blog staat open voor reacties van iedereen, dus voel je vrij!


maandag 28 februari 2011

Dag 3 - De grijze dag

Vanmorgen bij het ontbijt zat ik onder een dak van glas te kijken naar de stralend blauwe hemel. Snel onder het eten maakte ik allerlei plannen: de Notre Dame, Place des Vosges, Montmartre, Pere Lachaise. Ik had er zin in!
Gauw jas aan, tandenpoetsen en gáán!
En toen stond ik buiten, en was het grijs, grijs, grijzer dan grijs.
Grmpf...































Ik ben naar de Notre Dame gelopen. Deze in haar grijze pracht op de foto gezet en natuurlijk met 1 voet op het nulpunt van Parijs gestaan. (vanuit hier meten ze alle afstanden).
Ik ben niet bijgelovig, maar als het bijgeloof zegt dat als je er op gaat staan, je een keer terugkeert naar Parijs, dan maak ik graag een uitzondering! Tot nu toe werkt het uitstekend! ;-)







Nulpunt










Daarna wilde ik naar het deportatiemonument, maar die was dicht op maandag. Een prachtige gedenkplek aan het uiterste puntje van Ile de la Cité. Wel vond ik daar, op een bankje, een stapel boeken. Vreemd, niet?
Het waren geen Bookcrossing boeken, dus wat het wel is geweest?




















Hierna ben ik via Ile Saint-Louis verder gelopen richting Place des Vosges. Wat was het onwijs stervenskoud. De lucht was nog steeds grijs, er stond een straffe wind en langs het water was het helemaal niet leuk meer. Bij Opera de Bastille wilde ik nog graag fotograferen. Toen ik er ooit was voor het prachtige Romeo en Juliette ballet had ik geen camera bij me. Het uitzicht vanuit binnen was zó tof! Maar met dit licht was het weinig soeps. Mensen liepen diep in hun sjaal gedoken snel door naar waar ze naar toe op weg waren. Ook de Saint Chapelle, met het prachtige glas in lood was voor vandaag geen optie. Dit vlamt alleen maar bij zonlicht.

Na Place de La Bastille ben ik een cafeetje ingedoken, hunkerend naar een bak goede hete koffie. En zowaar, het wás goede koffie. Een uitzondering hier! Helaas vond mijn camera het ook te koud, want de batterij liet het al na 2,5 uur afweten. Ongelooflijk. Dit zijn echt de laatste dagen voor mijn relatie met deze camera. *foetert op camera*
Anyway, ik was door en door koud, ik werd ook niet meer warm. Place des Vosges, altijd zó mooi, lag er mistroostig bij, dus ik besloot terug naar het hotel te gaan. Batterij laden, mezelf de tijd gunnen om op te warmen.

Na een uurtje ben ik weer op pad gegaan. Met handschoenen aan dit keer. Lopen, lopen, lopen. Ik heb veel gezien, maar weinig foto's gemaakt. Want alles kwam er toch...grijs op! ;-) Wel heb ik onderweg veel gezien, en ik vond dat ik moest ophouden met het koud hebben toen ik een man zag, zwerver, die slechts gekleed in een slaapzak met blote voeten over het trottoir liep. Brrr...
Veel zwervers trouwens, meer dan ooit, voor mijn gevoel. Gewapend met slaapzakken, tentdoek en flinke flessen wijn komen zij de dag door. Naar hoor!

Op Place de la Concorde verbaasde het me dat ze bezig waren om het reuzenrad af te breken. Dat ding staat er al zolang ik in Parijs kom. Gaan ze hem verplaatsen? Ik zou het niet erg vinden, ik vind het een spuuglelijke onderbreking vanuit de Tuilerieën naar de Champs Elysees. Een half afgebroken reuzenrad zonder stoeltjes deed me denken aan een reusachtige Pac-Man die de stad komt terroriseren. Een leuk filmscript?
Aan dit watertje heb ik nog een tijdje op een stoeltje gezeten, en heb net gedaan alsof het lente was. Maar dat werkte niet merkte ik al snel ;-)

Uiteindelijk kwam ik na een flink aantal kilometers weer uit op het Louvre. De Eiffeltoren nog een keer bij avondlicht schieten had geen zin, want de toren ging bijna op in de mist. Wel wilde ik het Louvre en de mooie glazen piramide op de foto. Tsja, en toen was ik de vroeg. Ik heb echt een uur staan wachten. Terug naar het hotel had geen zin, maar de kans om hier te fotograferen wilde ik me ook niet laten ontnemen. Na een snelle bak thee ben ik toch maar blijven wachten. En niet voor niets. Want ookal is de camera bij deze echt afgeschreven (weer bijna alle foto's op de pc pikzwart), het resultaat is toch wel mooi!














Nu zit ik op mijn kamer en duik zo onder een gloeiendhete douche. Lekker!

Morgen voorspellen ze beter weer. Ik heb een korte dag, dus vroeg naar bed, vroeg op en dan naar het Montmartre en de Sacre Coeur. Om 17.30 uur gaat mijn trein, dus dat moet lukken!

Morgen in de trein foto's bewerken, dus als het goed is morgenavond laat een blog!

2 opmerkingen:

  1. Ha Maart,

    ‘k Heb met je te doen, het klinkt heel erg koud allemaal.
    Wat een bijzonder gezicht, het reuzenrad met een hap eruit; ik ben het met je eens, het verstoort de “zichtlijnen” zoals ze dat in landschapsarchitect-taal zo mooi kunnen zeggen. Dat daar ooit toestemming voor gegeven is…
    Mooi sfeer die plaatjes van het Louvre. Weet je nog dat ik, blijmoedig kijkend, op de foto sta met m’n kop onder de onderste punt van kubus?
    Veel plezier morgen en alvast een goede reis terug.

    Groetjes ook van mam en kus,

    pap

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jaaaaaa, die foto moest ik nog aan denken gisteren. Weet je dat ik die pas nog tegenkwam? Toen was je nog een stuk minder grijs hoor! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je meeschrijft!