Israel dag 3 - de dag van het brandalarm en Tel Aviv

Een schel en snerpend geluid haalt me uit mijn slaap. Een paar seconden maar. Ik kijk op mijn telefoon, half 5.  Pfft… ik draai me om en slaap verder.
Een kwartier later hetzelfde geintje. En nog eens een kwartier later nog een keer.

Buiten wordt het rumoerig en ik baal. Welke idioot maakt er zoveel herrie ’s nachts en waarom zo hard praten. Ik loop naar het raam en zie een rood flikkerend schijnsel. Zwaailichten?
Ik schiet in een jurkje en loop mijn balkon op. Onder mijn balkon staat een rijtje ambulances en brandweer geparkeerd. Brandweermannen lopen met zuurstofflessen en hijsen zich in hun pak.

Wáár is de brand? Bij het pand tegenover mij hangen ze ook over het balkonhek heen. Zou het ergens bij mijn buren zijn?

Ik schuifel de gang op en stuit op een dichte branddeur. Hmmmm….het zal toch niet bij ons zijn? Ben ik als enige nog niet op?

Ik open voorzichtig de deuren, daarachter gelukkig geen brand of rook. Dan maar de trappen af, naar beneden. Daar is het een stuk drukker, brandweer, gasten in de afzichtelijkste badjassen en nachtgewaden, mensen van het hotel. Er blijkt brand te zijn in de keuken. Maak je maar niet druk, je kunt gerust gaan slapen.

Dat doe ik. Het ruikt niet naar brand, dus ik vertrouw het wel.

Vanmorgen was ik benieuwd of we ontbijt zouden hebben. Een werkelijk schitterende man heet me lachend welkom bij het ontbijt. Is er wel ontbijt, vraag ik. We hebben hier brand én ontbijt, lacht hij. Het bleek wel mee te vallen vannacht. Het zag er erger uit dan het was. Ik bedenk me dat ze waarschijnlijk geen enkel risico nemen bij een brandmelding in een hotel, en dat ze daarom met een rij ambulances onder mijn balkon stonden. Opluchting.

Ik ga er ook maar vanuit dat als er echt paniek geweest zou zijn, ik wel door een continu gillend alarm uit mijn slaap gehouden zou zijn.

Het ontbijt was weer zalig en daarna ging ik op pad. Eigenlijk wilde ik vandaag naar Caeserea. Een oude opgraving ten noorden van Tel Aviv. Een opgegraven havenstad, amfitheater, aquaduct. Maar na de hitte van gisteren leek het me geen geweldig plan om in de brandende zon, zonder beschutting door een berg stenen te sjokken. Het zou vandaag nog warmer worden dan gisteren, dus even pas op de plaats. Ik heb trouwens vandaag zoveel tips gekregen dat ik me afvraag of ik nog wel aan Caeserea toe kom.

En dus verken ik Tel Aviv nog wat meer. De grote boulevards, met hoge bankgebouwen, restaurantjes en een enorm winkelcentrum. Hier maak ik ook voor het eerst kennis met de veiligheidsmaatregelen hier. Voor elke ingang van het winkelcentrum en voor elke winkel er omheen staat een beveiliger. Met hekken vaak. En metaaldetectie. Kijk, dat lijkt op de verhalen die ik had gehoord. Ook zie ik hier mee leger rondlopen. Aangezien zowel mannen als vrouwen dienstplicht hebben, zie ik ook veel vrouwelijke militairen.

Het winkelcentrum is bizar. Zo onwijs groot. En met de meest rare winkels, van de reguliere kleding-, sieraden-, en schoenwinkels tot bedden, tattoos, postzegelverzamelboeken, kinky spullen als zweepjes en verpleegsterpakjes, en deze XXXXXXXXXXXXXXXXL winkel (OMG….)

ALLES gewoon.

 Carmel Market

Ook ben ik door de Carmel Market gelopen. Kleding, hoeden, fruit, kruiden, van alles wat! Ik heb een stoffen zonnehoedje gekocht, voor als ik toch naar plekken als Caeserea ga. Ik en een hoedje. Moet niet gekker worden.

De bekende fontein hier. Dagelijks licht- en watershows. Maar net als bijna alles wordt deze ook ver(her)bouwd :(
Echt, zowat alles ligt open, wonderlijk. Volgens mij ziet het er hier over een paar jaar schitterend uit!

Onderweg kwam ik ook langs Habima, het nationale theater van Israel. Een prachtig gebouw met mooie lijnen en een schitterend interieur (zag ik door de ramen).

Een plaatje, en zeer fotogeniek!

 Dit is mijn favoriet van vandaag. Ik ben gek op lijnen en licht!

 Is weer eens wat anders voor in je tuin!

 Rothschild Boulevard

Waterlelie...

Daarna ben ik verder gelopen richting zee, de haven. Hier ben ik terug langs de kust, door de branding naar de Opera Tower gelopen (mijn hotel ligt er naast).

Ik bedenk me ineens dat ik geen eens een mooie foto heb van de Opera Tower. Nu vind ik het ook echt een lelijk gebouw, dus ach.. dan hier maar een linkje :)

< Iemand enig idee wat dit zijn? Het zijn geen vijgen, maar wat wel?

Vandaag had ik trouwens weer veel aanspraak. Meer dan gisteren. Mijn niet ontplofte hoofd zal daar zeker aan bij hebben gedragen. Ik heb heel veel lekker in de schaduw gelopen en alles op mijn dooie gemakje gedaan. Dat scheelt een hoop!

Mensen die me aanspreken vragen:

A. waar kom je vandaan

B. ben je fotografe

Grinnik….

Zo sprak ik een man die in Hilversum had gewerkt, voor RTL. Hij hield van Nederland, en van de prachtige Hollandse vrouwen. Zo, die steek ik even in mijn zak. Net als dat veel mensen me vandaag de weg vroegen, of dachten dat ik hier woonde. Zouden ze het weten, van mijn Tel-Aviv-fiets-voor-het-leven?

Vanmiddag heb ik op het dakterras van het hotel lekker zitten lezen, op een schommelstoel, zonnetje, wind, iemand speelde the Beatles op de achtergrond.  Uitzicht op zee. Heerlijk.

Als ik geen trek had gehad, zat ik er nu nog!

<- van rechts naar links lezen...

Vanavond heb ik verder zitten lezen aan het strand. Er kwam een oude man, volgens mij bijna blind van de staar, naast me zitten en die begon een praatje.  Hij vroeg of ik uit Engeland kwam, want ik had zo’n Brits accent. (??) haha

Hij had in Amerika gewoond, had bij de luchtmacht gewerkt. Hij was de tweede die me vandaag vertelde dat Nederland zo veranderd was, dat het in de jaren ’60 zo gemoedelijk was. Toen hij in de jaren ’80 terugkwam was het al zoveel verhard. Maar niet alleen Nederland hoor, vertelde hij, overal.

Hij vertelde over oplichtingspraktijken in Nicaragua, over zwervers uit  Soedan die niet weg te krijgen zijn en met een ‘oprotpremie’ teruggestuurd worden. Mooie verhalen van zo’n oude man. Hij vraagt of ik mee ga een kop koffie drinken of een eind wandelen. Maar dat sla ik toch maar af.

Kortom: een heerlijke dag!

Morgen reis ik naar Akko. Benieuwd hoe het daar is. Ik pak ergens in de loop van de ochtend de trein, is het plan.

Tot daar!

PS. iemand die nog werk zoekt? Ik zou een exporthandel in afplaktape adviseren! :-)