Israel dag 2 - de dag van Old Jaffa

Old Jaffa

Zeuren over het weer is universeel en een soort constante. Het is nooit goed.

Snakte ik vorige week, wat zeg ik, gisteren nog naar warmte, blijkt vandaag dat het ook té warm kan. :-)

Maar laat ik bij het begin beginnen. Ik heb lekker geslapen en echt zalig ontbeten. Toen de jongen aan de receptie gisteren vertelde dat ik het ontbijt vooral niet moest missen wist ik nog niet dat hij heel erg gelijk zou krijgen. Heerlijk vers fruit, watermeloen, gewone meloenen, olijven, kaas, groentenpannenkoekjes, brood, gewone pannenkoekjes, vis, ei, aardappeltjes. Echt zó lekker!

Daarna ben ik op pad gegaan, naar Old Jaffa, de oude stad die zo’n beetje aan Tel Aviv gegroeid is. Deze voorloper van deze havenstad zou gesticht zijn door Jafeth, een van Noachs zonen.

Ik ben gaan lopen, een kleine drie kilometer is het. Vanuit het hotel, húp het strand op. Schoenen uit, door de branding. Heerlijk!

Alleen was ik iets meer dan een half uur onderweg toen mijn camera raar deed. Alles wat ik fotografeerde, maar ook door de zoeker zag, was wazig. Alsof er een dikke mist hing. Hij kon niet goed meer scherpstellen ook.

*PANIEK!*

Ik ben met het puntje van mijn jurk aan het poetsen gegaan, de lens, het filter. Maar verder durfde ik niet, midden op het strand. Terug naar het hotel dus maar. Kijken wat ik daar kon doen, en anders vanuit daar een Canon-speciaalzaak zoeken.

Eenmaal in het hotel heb ik hem helemaal uit elkaar gehaald. Met een doekje alles gepoetst wat ik maar kon en durfde te poetsen. Het gekke was, de eerste foto’s van die ochtend waren wel gewoon goed. Heel vreemd dus.

Aan, uit, poetsen, draaien, andere stand. Wat het is geweest weet ik niet, maar op een gegeven moment deed hij het weer. Pffffft….. opluchting.

Dus weer op pad, 1,5 uur na mijn eerste vertrek. Inmiddels was het helemaal goed heet buiten. Ik besloot een fiets te pakken. 10 minuutjes van mijn hotel vond ik een fietsverhuurgebeuren. Zo’n soort witte fietsen project waar je een fiets met je creditcard ontgrendelt en mee kunt nemen.

Een beetje een vaag systeem, of ik was nog niet helemaal wakker, maar goed, ik kreeg een fiets los! Op naar Jaffa!

Eenmaal daar bedacht ik me dat het niet handig was om daar met een fiets rond te zeulen, want al die smalle steegjes, trappetjes, doorgangen, en dan nog met camera… Ik moest zorgen dat ik van die fiets af kwam. Na wat rondvragen was er bij het strand een punt waar ik hem weer kon inleveren. Ik zet de fiets neer, prik de beugel die aan de stalling zit in mijn fiets en….die wil niet vast. Hmpf… uiteindelijk vond ik een knop en als ik die indrukte zat mijn fiets vast. Maar of het systeem nu weet dat mijn fiets terug is?

In het ergste geval heb ik nu voor mijn leven lang een huurfiets in Tel Aviv…. :-)

Jaffa dus, Old Jaffa. Het is hier prachtig! Een oud stadje, met dikke muren, aan zee, smalle straatjes, oude huizen en heel veel kunst. Sieraden, ateliers, je kunt het zo gek niet bedenken. Heel leuk en sfeervol. Het is alleen zo warm…. Toch is het ‘maar’ 35 graden. Of het nu komt doordat ik net uit het koude Nederland kom, of dat het gewoon echt heet is? Ik trek het af en toe echt niet. Na dat ene uurtje lopen voor ik terug in mijn hotel was voor mijn camera was ik al flink aan het verbranden.  Actie dus!

Actie 1: een fles zonnebrand factor 50!  (heeft geholpen, ben niet verder verbrand, behalve de stukjes die ik heb overgeslagen bij het smeren)

Actie 2: een terras, onder een parasol met een koud glas drinken.

Actie 3: misschien toch nadenken over een zonnehoed. (en degene die me dát aanraadde mag nu heel hard ‘told you so’ roepen!) :-)

Een terras dus. Heerlijk even zitten en mijn ontplofte-tomatenhoofd bij laten trekken. Iedereen ziet er hier zo normaal uit en ik zie er uit alsof ik net 10 kilometer heb gerend bij 40 graden). Gelukkig schoof al snel een Engelse dame aan. Met net zo’n hoofd. Wij West-Europeanen zijn hier gewoon niet voor gemaakt denk ik… haha

Bij het weggaan vraagt de eigenaar waar ik vandaan kom. Holland, antwoord ik. Holland!! My friend! Holland is friend of Israel, you are my friend. Hij omhelst me nog net niet. Goed, ik ben welkom dus in dit land!
En even vraag ik me af hoe het het Duitse meisje zal vergaan waar ik gisteren in het vliegtuig mee heb zitten kletsen. Hoe zal zij ontvangen worden als ze haar land noemt. Zou het nog een rol spelen?

Tussen de terrassen door slenter ik door de straatjes, kom de mooiste steegjes tegen en geniet! Het is heerlijk hier, een goed begin van de vakantie!

Oooh, ik heb nog zoveel mooie foto's van Jaffa, maar ik krijg ze niet geupload. Foutmelding na foutmelding. Eerst dus maar eens kijken of ik dit geplaatst krijg. En dan hebben jullie ook nog wat te zien als ik thuis kom :-)

Maar dan terug… Ik wil geen risico lopen dat ik straks twee fietsen voor het leven in Tel Aviv heb, dus ik besluit terug te lopen. Een kleine 3 kilometer is niet veel, maar in de brandende zon is het toch niet zo heel slim.

Onderweg kom ik nog een paar bijzondere muurschilderingen tegen…. Er wordt veel gebouwd in dit stuk Tel Aviv en veel opgeknapt. En af en toe probeert iemand het wat op te fleuren.

Ik drink veel, pauzeer in de schaduw, en doe er bijna 1,5 uur over om terug te komen. In mijn hotel plof ik met een bonkend hart op bed en val gelijk in slaap.

Het is warm! Maar ik wilde warmte, dus ik zal het krijgen ook :-)

Net ben ik nog even naar buiten gegaan, lekker langs het strand gelopen. Schitterend zo met de ondergaande zon en lekker prutsen met mijn camera :-)

Lullig trouwens, ik wilde iemand fotograferen die er prachtig uit zag, maar ineens springen er twee mannen tussen. Gek doen, maf poseren. Dus ik maak een foto van ze. Geeft een van de heren me wat tips en rent dan naar binnen om zijn visitekaartje te halen. Zodat ik de foto kan mailen. Ach, denk ik, wat maakt het uit, foto is wat bewogen, maar ik mail het kiekje wel.

Wat denk je, is het een fotograaf! Hmpf….kom ik aan met mijn kiekje :-)

Anyway, de ondergaande zon dus. Tot morgen!